„Życie to nie teatr” – relacja ze spotkania z poezją Edwarda Stachury

04.08.2014

„Życie to nie teatr” – relacja ze spotkania z poezją Edwarda Stachury

      Piosenką „Życie to nie teatr...” rozpoczęło się spotkanie z poezją Edwarda Stachury, zorganizowane 15 maja 2014 roku przez tomaszowską filię Biblioteki Pedagogicznej w Zamościu, w ramach cyklu promującego twórczość nauczycieli „Nie tylko przy tablicy”.

      O życiopisaniu Stachury opowiadała słuchaczom Uniwersytetu Trzeciego Wieku Barbara Jarczak - nauczycielka języka polskiego pracująca w Gimnazjum Publicznym w Suścu, regionalistka, członek zespołów: ZPiT „Roztocze", „Odsetki", Tomaszowska Kapela Podwórkowa. Stachura to zwykły człowiek, żyjący zwyczajnie i zachwycający się tym życiem – mówiła Barbara Jarczak. Pisać zaczął w wieku lat siedemnastu. Jak sam twierdził dlatego, że „był w liceum jeden piszący wiersze chłopak, z którego wielu kolegów drwiło (…), więc wziąłem się za pisanie wierszy, żeby przejąć na siebie połowę drwin i w ten sposób ulżyć mu w niedoli”. Stachura nazywany twórcą „poezji czynnej”: nie tylko często recytował i śpiewał swoje teksty, ale i tworzył je niejako „w drodze”, aktualizował i uzupełniał. Wykład wzbogaciła prezentacja multimedialna przedstawiająca najważniejsze wydarzenia z życia poety oraz montaż słowno-muzyczny w wykonaniu uczniów z Publicznego Gimnazjum w Suścu.

      Magdalena Obirek, Natalia Zarzycka, Katarzyna Przytuła i Sebastian Ważny, uczniowie, zafascynowani postacią Stachury, zaprezentowali wiersze i poezję śpiewaną. W przygotowanym programie znalazły się piosenki „Prefacja” , „Z nim będziesz szczęśliwsza”, „Wędrówką jest życie człowieka”, „Jak”, „Musisz mi pomóc” oraz wiersze „Czy warto” i „List do pozostałych” - ostatni utwór poety, w którym żegna się ze światem. Spotkanie cieszyło się dużym zainteresowaniem, była to prawdziwa uczta duchowa dla wszystkich, którzy w nim uczestniczyli.

Spotkaniu towarzyszyła wystawa ph. „Wszystko jest poezją, każdy jest poetą”.

Marta Sawicka Łaba